Na Vitry-en-Artois (MF) de koppels bij elkaar gelaten tot de volgende ochtend. Voor de verandering alles thuis. Eén laatkomer die zich ’s ochtends meldde + een terugkomer van een paar weken geleden. Een vieze neus maar kogelrond. Geelpil erin en train maar weer mee.
Maandagavond naar Stephan Göbel geweest. Duiven waren redelijk maar niet super top. Beetje teveel slijm in de kelen. Vooral de doffers hebben toch wat geleden de laatste weken. Komt ook omdat het niet echt lekker warm weer is. Advies was om 2 dagen een mycoplasmakuur in het water te doen en dan kijken of ze wat beter worden. Deze week ’s avonds het hok maar helemaal afgesloten om de warmte binnen te houden. Wel de CO2 meter in het rood ’s ochtends, tja wat is wijsheid.
Dinsdag:
Omdat we voor 18 uur moeten doorgeven hoeveel duiven we meegeven, naar Windy en KNMI.nl gekeken wat de voorspelling voor zaterdag is. Daar word je niet vrolijk van. Een harde N-wind en veel buien in het weekend. We gaan de dagfond maar een beetje op de handrem spelen. In elk geval met de doffers. Er komen nog vluchten zat.
Woensdag:
Grappig dat je na één dag kuren toch al wat verbetering ziet, al is het maar licht. Meer pluimpjes op de mest. Kan ook zijn omdat ze nou eenmaal minder drinken met een kuur in het water, maar ik hoop op het eerste. Trainen ging in elk geval met iets meer intensiteit. Helaas zitten er nog steeds exemplaren tussen die niet helemaal hersteld zijn en de boel remmen, dus een uur jakkeren zoals ze dat bij anderen doen is er niet bij.
Woensdagavond laat de duiven in de hand genomen en bekeken. Ik doe dat altijd als het donker is. Dan sluit ik ze op in hun broedbak en hoef ik er niet achteraan te jagen. Best wel grote verschillen. Sommigen zijn mooi rond en blank en anderen nog veel te licht voor hun doen. De ploeg voor de dagfond begint zich duidelijk af te tekenen.
Donderdag:
Omdat ze ’s ochtends opgesloten in hun broedhok zaten, waaiden de pluimpjes niet weg en kun je van iedereen zien hoe ze ervoor staan. En het zag er goed uit. Ze leken wel wat strakker te zitten en de oogranden begonnen ook weer wit(ter) te kleuren. In het chaos-hok is het ook werkelijk chaos. Een heel aantal duivinnen had eieren gelegd en zit (soms zij-aan-zij) op de grond te broeden. Bij twee koppels die al langer zaten te broeden heb ik een jong ondergeschoven. Prachtig uitgangspunt voor Fontenay.
Donderdagmiddag: Pling. De verenigingsapp. Code Rood. E22 afgelast… Die zag ik echt niet aankomen. Ja inderdaad, het weer voor het weekend in met name Frankrijk ziet er niet goed uit. Maar een dagfondweekend duurt bij ons drie dagen (we kunnen maandag nog los).
[Vanaf hier had ik een stukje geschreven over hoe belachelijk ik het op voorhand aflassen van een vlucht vind, maar ik merk dat een hoop liefhebbers liever een vlucht overslaan dan er één mogelijk te maken, al is het op maandag, dus dan zal ik het wel verkeerd zien].
Dus Marit geappt, dat ze de duiven ’s avonds maar los moet laten. Beetje beweging kan geen kwaad. Ze zijn immers vanaf dinsdag opgevoerd met vetrijk voer.
Vrijdag:
’s Ochtends de duiven niet los gehad, schoongemaakt, gewoon gevoerd. Ze zien er prima uit. De duivinnen zijn nogal weelderig, hopelijk lopen ze niet aan vandaag. Vanavond toch maar even tonen.
Marit heeft de jongen opgeleerd. 8 km. Ze gaan nog niet als een speer naar huis, maar op de camera zie ik dat ze het hok snel inlopen. Kwestie van ‘s ochtends eerst laten trainen, beetje snoepzaad bij binnenkomst en na het opleren volop voer en water. Mooi op schema.
Vrijdagavond bij het inkorven was ik positief verrast. Ze voelden op een paar na prima aan. Goed gegeten en op gewicht. Zacht en bol. Kon bijna niet beter.
Zaterdag:
Zoals voorspeld waardeloos weer. Overdag kon ik bij Iris kijken tijdens het familie toernooi van Blauw-Wit nu. En gelukkig ’s avonds nog een feestje, anders was het wel een hele saaie dag.
Zondag:
Ik had gehoopt om ’s ochtends de gordijnen open te doen en verwelkomd te worden door een uitbundig zonnetje, maar niets van dit alles. Maar in de loop van de ochtend trok het zoals verwacht open en werd het verder prima vliegweer. Helaas was het in België en Frankrijk nog niet goed genoeg dus ons geduld werd op de proef gesteld. Gelukkig kon om 13:30 in Vitry-en-Artois (271 km.) gelost worden.
Voor 1200 mpm moesten we op 17:16 klokken en misschien zouden ze nog wel sneller gaan. In ZH maakten de eersten rond de 1250 mpm. De eerste meldingen in NH gaven idd aan dat de snelheid rond de 1200 mpm lag, dus vanaf 17:16 gespannen de lucht afzoeken naar een naderend stipje. Nou dat duurde dus weer veel te lang en om 17:22 klokken we de eerste. Een duivin uit het chaos-hok op een jong. Daarna komen ze mooi regelmatig thuis, maar een echte kopduif zit er weer niet bij. De vorm is er duidelijk nog niet. Zeker niet ten opzichte van de echte snelheidskanonnen. Maar ze zagen er prima uit, dus dat extra nachtje mand hebben ze goed verteerd. Helaas een mooie duivin gewond aan haar vleugel. Uitgeschakeld.
Na het uitslaan de boel gescheiden en rust in de tent. Op maandagochtend heb ik daar echt geen tijd voor. Op naar Pontoise, of moet daar voor de vierde week op rij een streep door?