Na de mooie vroege prijzen van Pontoise zijn de duiven tot zondagmiddag bij elkaar gebleven. Niet omdat ze dat verdiend hadden, maar omdat we op zondag met zijn 3-en eropuit gingen. Het was mooi weer dus even in Overveen uitwaaien en lunchen. Dan had je ze toch vroeg in de ochtend uit elkaar kunnen halen? Nee want ik had nog 10 stuks herintreders die voor 9 uur met de ‘kar’ in Edam mee moesten om weer in het ritme te komen. Kun je meteen zien of het zin heeft om ze in te korven. 10:30 los en 11:31 de eerste. 3 stuks vlak na elkaar en de rest deed er langer over. Nou dan weten we dat ook weer.
Maandagochtend training van de doffers overgeslagen. Matig weer en ze trainen toch slecht want hun duivin zit nog in hun kop. De duivinnen konden ’s middags wel los, maar dat werd ook een verplicht nummertje. Niet heel gek met duivinnen op nest ertussen. Dat waren overigens wel de duivinnen die op tijd waren van Pontoise.
Dinsdagochtend vroeg de doffers los. Ze knalden eruit, maar heel lang vliegen doen ze niet. Zelfde verhaal met de duivinnen. De jongen doen het wat dat betreft een stuk beter. Die vliegen 45 minuten en een kwartier rondjes om het hok. Daarna moesten ze worden opgeleerd door Marit. 17 km. met een hele pittige NW wind. Dat ging best prima. 22 minuten deed de eerste groep erover. Dat moet nog even beter voordat ze verder gaan.
Wat ik vorige week al zei: prima resultaat maar toch 4 oude duiven weg, maar daarvan zullen er wel 1 of 2 thuis komen. En jawel. Op dinsdagochtend gebeld door een Belgische liefhebber uit Berlare (niet te verwarren met Berlaar) dat een oude duivin was binnengelopen. Afstand hemelsbreed: 172 km. Met hem afgesproken dat hij donderdag belt om te overleggen wanneer ze naar huis komt.
En ’s middags loopt een oude doffer met hangende vleugel voor het hok. Zijn schoudergewricht en spieren helemaal blauw en opgezet. Gelukkig geen open wond, maar zeker een maand of langer uitgeschakeld. Vrees dat ik daar niks aan heb dit seizoen. Dat is al de derde gewonde dagfondtroef. Helaas zo gaat dat. Ook bij anderen ga ik vanuit.
Dinsdagavond jongen van een dag of 5 ondergeschoven bij 3 koppeltjes broedende duivinnen. Je moet wat proberen. Dat hok draait het beste, dus daar liggen de kansen. ’s Avonds de doffers nagekeken op luis en op 2 na waren ze luisvrij. Ze voelden prima aan. Nu nog wat strakker worden, maar ja, waar blijft de zon?
Woensdagochtend de doffers los. Pfff na 5 minuten alles weer om het hok en klepperen maar. Nogmaals, training vind ik geen echte graadmeter. Hoe ze eruit zien is bepalend. Als je eens een keer een 1e NPO wint en je weet nog hoe die duif er toen uitzag, dan is dat het ideaalbeeld. Witte oogranden, roze keel met de tong plat naar beneden, poeder op de vleugels, warme poten en een lichaam bol en hard als een plastic bal. Doordeweeks pluim op de mest en luisvrij. Als ze er zo uitzien heb je een kansje.
De duivinnen daarentegen die trainden stukken beter. Snedig, hoog en zigzaggend. Geen garantie voor succes, maar uiteraard zie ik dat liever dan het slome gedoe van de doffers. En als ze naar binnen mogen dan stormen ze erin.
Donderdag
De Belgische liefhebber belt om te zeggen dat de opgevangen duivin prima aanvoelde en dat hij haar om 9:15 heeft losgelaten. En waarachtig, om 11:33 meldde zij zich aan het thuisfront. Toch even 172 km. afgehaspeld. Die kan zo mee. Nee dat doen we niet. Ze is de partner van de enige overnachtduif die we hebben en die naar Barcelona moet. Daar gaan we even zuinig mee om.
Donderdagavond inkorven: Geen tijd om te tonen. Wel de doffers een broedschotel gegeven. De rest zo uit het hok gepakt. Duiven waren lichamelijk in orde en mooi op gewicht. De doffers van het chaos hok waren op het zicht de mindere. Oogjes waren iets te vochtig en de randen niet helemaal wit. Niet verwonderlijk. Hok is daar veel te koud. Dat deert de duivinnen minder. Ik verwacht sowieso duivinnen voorop met het voorspelde natte en koude weer. We zullen het beleven.
Vrijdag;
O ja, er is ook nog een vitessevlucht om in te korven. Daar hebben we er een tiental voor. 1 goede en 9 duiven die in de voorgaande vluchten om een of andere reden (veel) te laat waren.
Zaterdag:
Lekker 6:45 los! Alleen die wind. In Frankrijk al hard en in NL wordt deze steeds harder. Dat kon wel eens megasnel gaan. In de ochtend eerst naar het schoolvoetbaltoernooi van Iris. Uiteraard wel alles klaargezet.
Om 9:20 uur de vitessevlucht los. Dat is lekker (not). Die gaan er waarschijnlijk precies tussendoor vallen als je rekening houdt met een klein snelheidsverschil.
Om 11:15 weer thuis en snel even op compulive gekeken. Oef in ZH gaan ze op de korte vlucht harder dan 2100 mpm. Dat betekent dat ze nu kunnen vallen.
Rond 11:34 komt er een blauwbander aan, maar waar die blijft is een raadsel. Opeens vliegen er nog 2 rond en tot overmaat van ramp komt er een rode aanvlieger tussen die de boel even opschudt en de rest verhindert te vallen. Gaat weer lekker. Na een aantal overbodige rondes landt eerst de blauwbander en vervolgens de andere twee. 2x Chateaudun en 1x Niergnies. Het is niet anders. In de club en ZCC zitten we er goed bij, maar in het grote geheel is het zuinig. Opvallend is het aantal ‘verrassende’ namen in de kop van de uitslag. Goed voor de duivensport in de kop van Noord-Holland want op de meeste vluchten komen ze er bekaaid af. Maar toch zie ik liever vluchten met een snelheid tussen de 1100-1300 mpm. Dan kunnen de duiven in vorm echt het verschil maken. Maar eerlijk is eerlijk, als ze vlakbij 9 minuten eerder vallen dan bij jezelf dan heb je ze gewoon niet op tijd. We doen het er mee en omdat het zo’n makkelijk vluchtje is geworden, gaan ze volgende week gewoon mee op Morlincourt.
De blauwband doffer die als eerste aantikte is de 591. Hij kwam de afgelopen weken steeds beter, dus daarom bij de bovenste 3 duiven gezet. Zoon van Katchev, de duif die in 2022 gered is van een booreiland 300 km in de Noordzee.
De tweede duif van Chateaudun is een jaarlingduivin op het chaos-hok. Niet op nest maar met een vriendje. Vorig jaar als jong op de tweede vlucht verspeeld en weken later gewond thuisgekomen. Nog lang getwijfeld of ik er mee zou spelen, want zulke raak je meestal kwijt, maar omdat ze zo mooi is en een goede stamboom heeft heb ik haar toch aangehouden.
De eerste vier duiven vanuit Chateaudun:
De eerste duif van Niergnies is de 689. Vloog op Lennik een 2e in de Kring, maar kwam op een latere vlucht volledig uitgewoond thuis. Ik vond hem voor Niergnies redelijk, maar nog niet helemaal top (dacht ik). Had hem eerst als 2e getekende in de mand gedaan, maar omgewisseld met een doffer die beter aanvoelde dan normaal. Deze zat ook in de prijzen maar niet zo vroeg als de 689. Dat was het weer. Poetsen voor de midfond.
