Terugblik E32 Issoudun en F32 Niergnies

Afgelopen zondag dus een oefenvlucht met de kar uit Edam, waaruit bleek dat de oude duiven niet echt de juiste richting konden kiezen. Maar ja, Nationaal Issoudun. Wel een vlucht waar de volbloed dagfondspelers naar toe leven. Vooruit, we doen  nog een week ons best.

Maandagavond naar de duivenarts. De jongen waren prima in orde, dus niets aan doen. De oude duiven hadden wat ornithoseklachten volgens de dokter. Ja ik zag ook wel dat de oogjes niet helemaal droog waren, maar dan is het de vraag aan de dokter wat er op korte termijn aan te doen is. Het is immers woensdagavond al inkorven. Twee dagen een ornicapsule opsteken is eigenlijk het enige wat we nog konden doen.  Zo gezegd zo gedaan.

Dinsdag

Het is niet zo dat de duiven opeens harder gaan trainen. Ze zaten sowieso al strak en lichamelijk zijn ze weer prima. Het helpt wel mee dat het weer wat stabieler is en dat het eens een keer een week achter elkaar droog is. ’s Avonds de duiven gepakt om een capsule te geven en ze voelden weer vol aan met spanning op het lichaam. Misschien dat het toch nog zin heeft om in te korven.

Woensdag

De dag van inkorving voor “inter”nationaal “Olympisch” Issoudun. Hoe je het noemt maakt mij niet uit. Ik vind het prachtig zo’n nationale vlucht en kan nog steeds boos worden om de kiesmannen die de eerste nationale vlucht om zeep hielpen. Ik snap heus wel dat men in het Noorden het (te) ver vindt, maar 750 km. is nou niet bepaald onoverkomelijk. Dat vlogen wij voorheen ook met La Souterraine. 3x per jaar is wel wat veel, maar 1x moet makkelijk kunnen. En voor Limburg en Zeeland is het misschien wat te dichtbij, maar zij hebben wel de grootste kans op een overwinning. Noord-Holland doet meestal voor spek en bonen mee. Met west in de wind kansloos en met oost in de wind wordt het meestal afgelast omdat het te warm is of omdat ZO-Nederland zijn eigen plan trekt omdat de wind niet gunstig staat. Maar hulde aan de organisatoren om deze vlucht mogelijk te maken.

Met inkorven voelden de duiven goed (genoeg) aan. Alleen de doffers van het tuinhok vielen wat tegen, dus die maar thuis gehouden op één na. En op een beloftevolle jaarling na, ging de hele ploeg mee.

Donderdag

Vanavond de jonge duiven inkorven voor Niergnies 283 km. De jongen zien er al weken super uit. Woensdag hebben ze nog een lapvlucht gehad om weer even bij elkaar te komen. Ik had ’s ochtends al even gevoeld hoe ze ervoor stonden en daar werd ik vrolijk van. Eind van de middag nog een goede maaltijd en dan zien we het wel weer. Helaas had Marit ze iets te laat gevoerd en gingen ze voor het mooie met een iets te volle krop de mand in. Maar voor een donderdaginkorving is dat geen ramp. Misschien dat ze dan sneller naar water zoeken. Elk nadeel heb zijn voordeel… Maar ze waren goed dus ik zou niet weten waarom ze niet vroeg zouden kunnen komen.

48 jongen gingen de mand in. Eén kwam vorige week in de kreukels thuis en één is een problemenkind. Voor de vluchten kwijt. Een tijd onder water om tijdens de eerste vluchten weer op te duiken. Snel opleren, maar niet op tijd thuiskomen en bij de laatste vlucht deed ze er ook een dag extra over. Dat heeft geen zin om die in te korven. Ik wil 48 duiven die allemaal hun prijs kunnen vliegen.

Vrijdag

De natoer is niet aan ons besteed. A. Ik vind er niks aan en B. we gaan met vakantie. En C. het is een ongelijke strijd. Hokprestaties van meer dan 800 punten worden nooit in het reguliere seizoen behaald. Alleen met de natoer. Maar ieder zijn spel.

Zaterdag

Prachtig weer en dat zou het de hele dag blijven. Als eerste werden de jonge duiven gelost. 7:30 uur. Met een afstand van 283 km. en een lichte ZW wind zouden ze wel weer 1600 mpm kunnen maken. Dat zou 10:27 uur bij ons zijn. Zo jammer dat er niet één keer een oostenwindje waait. Dat zal wel weer komen als wij met vakantie zijn…

De oude duiven moeten wachten tot 8:15 uur, maar die ook probleemloos los. In het begin wat tegenwind maar voor de rest wind mee, dus 1400 meter zou ook mogelijk moeten zijn. Dat is 15:57 uur op onze afstand (648 km.). Eerst de meldingen van Nationaal Bourges in België in de gaten houden.

We zitten met zijn allen in de tuin te wachten met een aardbeiengebakje en koffie. Plotseling zien we koppeltjes duiven over komen, maar die zijn van de natoervlucht Roosendaal die om 9:10 uur zijn gelost. Helaas trekt de wind wat aan. Daar zijn we niet mee gebaat. Opeens vliegen er twee boven ons hok en vallen met de lokker op het hok. Ze lopen er wederom goed in, dus niet veel verspeeld. En de rest van de duiven komt mooi naar huis. Ze vallen de klep weer aan en rennen het hok in. Een enkeling heeft te weinig gedronken, maar na een uur zien ze er weer prima uit.

Dus even kijken op compu live en …. Niks. Onze duiven staan er niet bij! Hoe kan dat? Ik krijg ze wel op mijn telefoon, dus het doormeldsysteem moet werken. Omdat we Unikon Web aan hebben staan weten we onze snelheid en zien we dat we bij de eerste 10 meldingen horen te staan. Dan maar handmatig een paar duiven invoeren en zien we de 3^e en 4^e melding verschijnen. Maar een aantal goede melkers zien we ook niet bij de meldingen staan dus we gaan ervan uit dat er nog wel een paar voor komen. Sowieso zijn er altijd mensen die niet doormelden, dus pas juichen als de laatste club zijn W-bestand heeft ingezonden (wat vandaag bij één Zaanse club heel lang duurde). Achteraf blijkt dat er in de club een foutje met de vluchtcode was gemaakt. Kan gebeuren. Waarschijnlijk was dat bij meerdere verenigingen het geval.

Uiteindelijk spelen we de 7^e en de 8^e in de afdeling, dus drie weken op rij top-10 en daar doen we het voor. En weer een prachtige serie. 4 jonge duiven vluchten gehad en 4 keer Grootmeester in de Kring. In de afdeling twee keer Grootmeester en een 3^e en 4^e plaats. Leuk, maar niet meer dan dat.

Op naar de oude duivenvlucht. De eerste duiven vallen in België op de kortste afstand en die gaan eigenlijk langzamer dan verwacht. Maar dat is niet gek, want die konden niet lang profiteren van de wind mee die later op het traject heerste. Dat blijkt ook wel want de overvlucht in België maakt 1400 mpm. En dan volgen de eerste meldingen in NL op 566 km. met 1402 mpm. Die later nog geklopt wordt door 1408 en 1410 mpm. Gefeliciteerd Christian en Ruud. Dan moeten wij om 15:54 uur klokken. Dat lijkt vrij onwaarschijnlijk en dat is het ook. En gezien de voorgaande weken een illusie. Maar in de eigen afdeling vallen nog geen duiven dus daar is nog alles mogelijk. Opeens zie ik vanuit het NO een duif vallen op het grote hok en de klok zegt piep. En een minuut later valt er één op het tuinhok. Krijg nou wat. Twee duiven bij de eerste tien in de afdeling. De verschillen zijn zo klein dat als we 12 seconden eerder hadden geklokt dat we 2^e NPO zouden zijn. Nu 5 en 6 en dat is helemaal goed. Niet helemaal verwacht na weken misère bij de oude duiven, maar wel een beetje gehoopt omdat ik ze er goed uitzagen bij inkorven.

De eerste twee jonge duiven waren de ‘976’ en de ‘051’. Hierbij de stambomen.

De eerste duiven van Issoudun waren de ‘667’ en de ‘644’. Hierbij de stambomen.

Nu vakantie en even geen weekverslagen. Allemaal veel succes met de laatste vluchten van het seizoen.

Referentie van de week:

Thomas Hullegie vliegt met de NL22-799 een 10^e NPO tegen 1.743 duiven vanuit het ‘Olympische Issoudun’. De moeder van deze doffer betreft een duivin uit de koppeling SOK 122 x Denise. We hebben toen 2 grootverervers aan elkaar gekoppeld. Thomas viste toen eigenhandig deze duif uit een mand op ons erf. Thomas, van harte gefeliciteerd met dit prachtige resultaat vanuit Issoudun.

Zelf zijn we ook succesvol met deze koppeling. Onze afdelingsoverwinnaars, de NL24-032, heeft ook een moeder uit de koppeling SOK 122 x Denise, bij ons heet deze duivin Last Denise. Deze doffer vloog dus vanuit een 1^e Prov. Oudenaarde tegen 10.556 duiven.