Op zich deze week geen spannende dingen. De duiven waren iets te laat van de vorige vlucht, maar zagen er nog prima uit. De enige ontsmetting die ze dan krijgen zijn de zgn. ‘gele druppels’ over het voer. Duiven zondagavond gescheiden. Maandag niet los. Na al die weken vet voer opvoeren en vervolgens geen zware vlucht, heb ik ze in het begin van de week wat meer koolhydraten en minder vetten gevoerd. Ook al wordt Pontoise een vlucht van 425 km.
Dinsdag de eerste training van de week. Dat stelde niet heel veel voor, maar ik hecht daar niet zo veel waarde aan. Woensdag de eerste dag sinds tijden dat de zon begon te schijnen en het overwegend droog was. Op dat zonnetje zaten met name de doffers te wachten en het trainen ging dan ook duidelijk beter. Probleem is dan weer dat het langer duurt voordat iedereen in het hok zit, maar neem ze het maar eens kwalijk. Het hok warmde lekker op en met de deuren ’s avonds dicht was het echt aangenaam in het hok.
Donderdag inkorfdag, dus geen training. Deze week zijn zowel doffers als duivinnen slechts 2 uur buiten geweest. Weer hetzelfde zonnetje met een lekkere temperatuur. Ik was dus wel benieuwd hoe ze aanvoelden bij het inkorven. Nou dat viel niet tegen. Boterzacht met bolle lijven en voer in de krop. Dat wordt slapen op beide oren.
Vrijdag moet je als duivenliefhebber altijd zien door te komen. Nou lukt mij dat aardig want ik moet gewoon naar de baas, maar ik ben altijd wel blij als ik ’s avonds in mijn bed lig met de gedachte dat we de volgende dag een vlucht hebben met een mooie afstand en mooi weer.
Deze week is Marit ook nog met de jonge duiven op pad geweest. We zitten nu op 17 km. We lossen altijd in groepen van 15 duiven om het risico te verminderen dat ze allemaal de verkeerde kant op gaan of in de draden vliegen. De eerste keer deden ze 34 minuten over 17 km. Dat is niet zoals we dat graag zien. De tweede keer stond Marit op de losplaats maar precies op dat tijdstip werd het heel erg donker. Wat te doen? Of lossen met de kans dat ze er de hele dag over doen, of de bende mee naar huis nemen. We hebben gekozen voor het laatste. In dit stadium geen risico’s. Dus gingen de duiven los in de tuin. De volgende dag konden ze gelukkig wel los van de beoogde plek, maar veel sneller dan de eerste keer gingen ze nog niet. Volgende week nog maar eens wat oefenen. Die 17 km. moet makkelijk binnen een kwartier te halen zijn. Daarna gaan we verder.
Zaterdagochtend al vroeg op de app dat de duiven om 7:30 waren gelost. Dan begint het rekenen. Eerst west en daarna zuidwest. 1500 moeten ze kunnen halen en misschien wel 1600 mpm. Dat zou bij ons 11:54 uur zijn. Lekker warm buiten was het niet echt maar als de zon scheen was het prima. Dan de eerste melding – zoals verwacht – in Amsterdam. Inderdaad ongeveer 1600 mpm. Dus vanaf 54 in spanning, maar nee hoor die gedroomde duif kwam niet op die tijd, maar niet heel lang daarna 2 duiven die behoorlijk snel aan kwamen. Helaas hadden ze wat rondjes nodig om te landen. In de lucht kan ik niet zien op welk hok ze horen, dus gooide ik de lokker van het groene hok. En jawel, ze gingen er meteen achteraan en landden. Maar ze hoorden niet op dat hok, dus hop naar het andere hok. Die konden niet heel laat zijn, maar je weet natuurlijk niet hoe hard het gaat.
Nog even de spanning erin houden en de andere duiven opwachten. Die kwamen ook regelmatig, dus al met al een mooie training voor volgende week. En dan kijk je op live compuclub en tot mijn stomme verbazing hebben we 5e en 6e melding in de afdeling. Bingo. We kunnen het nog. Uiteindelijk kwamen er nog twee duiven voor, maar 2 duiven bij de eerste 10 tegen ruim 7000 duiven is waar we het voor doen.
Wat dit seizoen ook opvalt is dat de duivinnen het in alle competities het zo enorm goed doen. Voorbeeldje: bij de eerste 38 aankomende duiven in onze club zaten maar liefst 35 duivinnen. En dat terwijl 50/50 wordt ingekorfd. Kijk ook maar eens in de kop van de afdelingsuitslagen. Bijna alleen duivinnen. A.S. schreef eens ‘wie beschermt de doffers tegen de duivinnen’. Nou dat is tegenwoordig helemaal zo. Geen wonder dat diverse liefhebbers helemaal over zijn naar de duivinnen waar vroeger eigenlijk iedereen doffers op weduwschap had. Gelukkig hebben wij dit jaar ook weer duivinnen, dus kunnen we nog een beetje meekomen.
Maar om elk gouden plakkaat zit een zwart randje. 4 oude duiven zijn nog op zoek naar het hok. Onbegrijpelijk. Nog geen oude duif verspeeld dit seizoen (wel wat onervaren jaarlingen) en nu in 1 keer 4 stuks. Dan hoop je dat zondagochtend nog wat komt maar niets. De ervaring leert dat er wel 1 of 2 worden opgegeven of later in het seizoen terugkomen, maar voor nu heb ik daar niks aan. Maar we gaan door met de duiven die wel thuis zijn. Het grootste gedeelte zal naar de dagfond gaan. En de mindere goden wat vooral herintreders zijn naar de vitesse. 1 duif, de ‘675’, doet het momenteel goed op de vitesse en zolang hij dat doet hoeft hij niet verder. Succes met poetsen!
Referenties van de week:
Ik hoorde dat de heer D. Lodder (ik ken de man zelf niet persoonlijk) op Arras-Grevilliers de 1e speelde in afdeling 5 tegen 25.917 duiven. De moeder van deze duif zit bij Stephan Göbel, maar komt bij ons vandaan. Dochter van Super Harry x Sensation, dus een volle zus van Red Harry. Stephan heeft de heer Lodder twee eitjes gegeven uit de ‘701’….
Comb. Kuijt-Vaas, al vaker genoemd, spelen de 2e in de afdeling met een duivin van wie de moeder bij ons vandaan komt en een dochter is van onze Blueliner. Deze duivin heeft Marcel eigenhandig destijds uit ons kweekhok geselecteerd uit de ploeg jongen. De 2e in de afdeling is dus een kleinkind van de Blueliner en zelf spelen we een 7e in de afdeling met een rechtstreeks kind uit hem. Voor de goede orde, deze duivin heeft vorig jaar niet gevlogen en dienst gedaan als weduw-duivin…
2e NPO Pontoise tegen 7.040 duiven – Comb. Kuijt-Vaas – NL23-9220204: moeder is NL15-1574116
7e NPO Pontoise tegen 7.040 duiven – M. & M. Kramer – NL23-9220204 – Blueliner x dtr. Quinsy
